اِنجیل، برگرفته از واژهٔ یونانی «اِوَنگِلیون» به معنای خبر خوش یا مژده؛ نام دیگر مجموعه متون «عهد جدید» است. اکثر قریب به اتفاق مسیحیان انجیل (عهد جدید) را به عنوان کتاب دینی خود و کلام خداوند قبول داشته و مطالعه می‌کنند. نام این بخش به یک پیمان اشاره دارد که آغازگر دورهٔ جدیدی از ارتباط خداوند با انسان است. خداوند طبق این پیمان شریعتی را که از طریق موسی عطا کرده بود برداشت،[نیازمند منبع] و ایمان به مسیح را شرط بخشایش گناهان انسان و رستگاری او قرار داد . نشانه و در حقیقت اصل محوری این پیمان، بخشش کلیه گناهان به واسطهٔ قربانی شدن عیسی مسیح (یعنی صورت بشری خداوند) است. عهد جدید چهار انجیل اصلی (متی، مرقس، لوقا، یوحنا) کتاب اعمال رسولان ، نامه‌های رسولان مسیح و کتاب مکاشفه را در بر می‌گیرد. قدمت تمامی این اثار به قرن اول میلادی می‌رسد. پروفسور درل باک عهدجدید پژوه معاصر ارزش این متون را بدلیل نگارندگان آنها و زمان نگارششان می‌داند.
اناجیل چهار گانه
واژه «انجیل» هم بر کل کتاب «عهد جدید» و هم بر هر کدام از چهار بخش ابتدایی کتاب یعنی زندگینامه‌های مسیح، اطلاق می‌شود. چهار انجیل در واقع چهار روایت از زندگی عیسی مسیح است. این چهار کتاب که توسط چهار تن از حواریون میسح نگاشته شده، دارای قسمت‌های مشترک بسیاری هستند اما تفاوتهایی نیز دارند. مسیحیان این چهار کتاب را «مانند چهار تصویر از مسیح ولی از زوایای مختلف» توصیف می‌کنند.
انجیل در تمام دنیا به صورت گسترده در دسترس است. «انجیل» به عنوان کتاب‌مقدس مسیحیان مشهور است، اگر چه کتاب مقدس عبری و انجیل مسیحیان در طی زمان‌های مختلف به زبان‌های گوناگون ترجمه شده‌اند - به بیش از ۲۱۰۰ زبان - که این تعداد ترجمه بیش از هر کتاب دیگری است. گفته می‌شود بیش از شش میلیارد نسخه از کتاب انجیل از سال ۱۸۱۵ به فروش رفته که این کتاب را در صدر پرفروشترین کتاب تمامی اعصار قرار داده‌است. به علت نفوذ مسیحیان از اواخر عهد رومیان تا دوران روشنگری انجیل نه تنها بر مذهب بلکه بر زبان، قانون و فلسفه طبیعی برخی از تمدن‌های شرقی جهان غرب، هند و آفریقای شمالی تاثیر گذارده‌است.